قصه شیعیان محاصره‌شده در سوریه
روایت «مهدی شامحمدی» از ساخت مستند «هجده هزارپا»
مستند «هجده هزار پا» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی «مهدی شامحمدی»، یکی از آثار منتخب سی و نهمین جشنواره فیلم فجر است؛ فیلمی که برای اولین بار در جشنواره سینماحقیقت به نمایش گذاشته شد و برنده‌ی نشان طلایی شهید آوینی و جایزه شبکه مستند شد.
این فیلم که محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و مؤسسه روایت فتح است، یکی از 5 مستندی است که برای کسب سیمرغ بلورین این دوره‌ی جشنواره فجر رقابت می‌کند.
مهدی شامحمدی پیرامون نمایش مستند «هجده هزار پا» در جشنواره فجر، یادداشتی نوشته که به این مضمون در فجرنامه شماره 13 منتشر شده است...
جشـنواره فیلم فجر ویترین سـال سـینمای ایران اسـت و مهـم اسـت کـه بتوانـد همـه گونه‌هـای سـینمایی را در خودش داشـته باشد و به بهترین شـکل باعـث دیـدن شـدن بخش‌هـای مختلـف سـینما اعم از فیلم داسـتانی بلند، مسـتند، کوتاه و انیمیشن شود.
نکته مهم این است که در تمام جشـنواره‌های بـزرگ سـینمایی ماننـد جشـنواره فیلـم کـن، جشـنواره فیلـم برلیـن و جشـنواره لوکارنـو نه تنهـا بخـش فیلم‌هـای مسـتند وجـود دارد، بلکـه یـک یـا دو نماینده از سـینمای مسـتند در بخـش اصلـی بـا دیگـر فیلم‌هـای داسـتانی رقابت می‌کند. حتـی به یـاد دارم که در سـال 2017 جایزه بهترین فیلم جشـنواره کن را یک فیلم مسـتند گرفت. امیـدوارم بـا حضـور آقـای طباطبایی‌نـژاد بـه عنـوان دبیـر جشـنواره و تغییراتی که اتفاق افتاده اسـت، مسـتند در جشـنواره فیلم فجر بیشـتر مورد توجه قرار بگیرد، چون مسـتند بخش جدانشدنی سـینمای ایران است و طبق آماری که خانه سـینما تا سـال 98 منتشـر کرد، 85 درصد جوایز سـینمایی که در خارج از کشـور گرفتـه شـده اسـت، متعلـق به سـینمای مسـتند بود.
مسـتند «هجـده هزارپـا» دربـاره‌ی دو شـهر شیعه‌نشـین و محاصره‌شـده‌ی الفوعـه و کفریـا، در کشـور سـوریه اسـت کـه در اختیـار گروه‌هـای تکفیـری جبهـه النصـره قـرار داشـت و در همان دو، سـه سـال اول جنگ اشـغال شـد؛ شـهرهای کوچکـی کـه نزدیـک بـه 30،40 هزار نفـر جمعیت داشـتند. این دو شـهر شیعه‌نشـین بودنـد و یکی از اهـداف جبهه النصره نابودی شـیعیان در سـوریه بود. این دو شـهر پنج سـال در محاصره بودند و ورود و خروج افراد بـه ایـن شـهر ممنـوع بـود. به همیـن دلیل غذا به مـرور زمان کم شـد و تمام امکانـات زیرسـاختی مثـل آب، بـرق و گاز از همـان ابتـدا قطع شـد. به همین دلیـل مـردم این دو شـهر زیر فشـار بسـیاری بودنـد. در همین مدت سـه‌هزار نفـر از مـردم ایـن دو شـهر جانشـان را از دسـت دادنـد.
فیلـم مـا در مـورد امدادرسـانی هوایـی اسـت کـه از طریـق آسـمان و چتـر بـه مـردم غذارسـانی می‌شـد تـا بتواننـد زنـده بماننـد و مقاومـت کننـد. ایـن فیلـم بـا محوریـت الفوعـه و کفریـا بـه مسـئله غذارسـانی و اتفاقـات بعـد از آن می‌پـردازد؛ زمانـی کـه در سـوریه بـودم و در شـهرهای مختلـف فیلمبـرداری می‌کـردم، قصـه «هجده‌هـزار پـا» را بـا احمـد شـخصیت اصلـی فیلـم پیـدا کـردم کـه توانسـته بـود بعـد از دو سـال از محاصـره بیـرون بیایـد و بـه امدادرسـانان کمـک می‌کـرد تـا بـه مردمـش غـذا برسـانند. او هـر روز شـهرش را از بـالا می‌دیدیـد، ولـی نمی‌توانسـت پیـش خانـواده‌اش بـرود. فاصلـه هواپیماهـا بـا زمیـن هجده‌هـزار پـا بـود، چـون اگـر نزدیک‌تـر می‌شـدند، آنهـا را هـدف قـرار می‌دادنـد. ایـن مسـتند هیـچ ارتباطی بـه کارهـای اجتماعی قبلـی‌ام که در داخـل ایـران سـاختم، نـدارد و بـه مسـئله سـوریه و بحـران آن می‌پـردازد.
