شنبه 09 بهمن 1400   |   اخبار مرکز ، مستند ، جشنواره سینما حقیقت    |    سینماحقیقت ، مستند ، محسن اسلام زاده

روایت قصه یک کارتن خواب در «هیچ کس منتظرت نیست»

روایت قصه یک کارتن خواب در «هیچ کس منتظرت نیست»

کارگردان مستند «هیچ کس منتظرت نیست» در این گفتگو درباره دشواری‌های تولید این فیلم صحبت کرده است.

به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، محسن اسلام زاده کارگردان مستند «هیچکس منتظرت نیست» که در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره موضوع این فیلم عنوان کرد: مستند «هیچکس منتظرت نیست» درباره فعالیت ها و شخصیت سپیده علیزاده روانشناس و فعال اجتماعی است که حدود ۱۰ سال در زمینه آسیب های اجتماعی کار کرده و مدیر گرمخانه ای در شوش است. «هیچکس منتظرت نیست» حول شخصیت سپیده علیزاده و یکی از مددجویان سابقش به نام منا است.

 

این مستندساز اظهار کرد: «هیچکس منتظرت نیست» در کنار موضوع اصلی و پرداختن به شخصیت سپیده علیزاده، وارد قصه هایی از زنان کارتن خواب و ترک کرده های اعتیاد که به او پناه آورده اند، می شود.

 

کارگردان مستند «آقای دادستان» بیان کرد: یکی از شخصیت های دیگری که می توان گفت شخصیت دوم مستند است، زنی است به نام منا که حدود بیست و چهار سال کارتن خواب، خلافکار و معتاد بوده و اکنون چهار سال است که ترک کرده و در گرمخانه به عنوان معاون سپیده علیزاده فعالیت دارد و به دنبال پیدا کردن خانواده اش است.

 

کارگردان مستند «تنها میان طالبان» با اشاره به ایده این مستند توضیح داد: به سفارش شهرداری تهران برای ساخت مجموعه تلویزیونی در مناطق جنوبی و حاشیه ای شهر بودم که با علیزاده آشنا شدم و احساس کردم که این شخصیت حرف های بسیار زیادی برای گفتن دارد و می توان از زاویه دید او مستند ساخت.

 

کارگردان «اهل سنت در ایران» توضیح داد: سپیده علیزاده در دل اتفاقات بدی است ولی با انرژی و انگیزه ای که دارد به دنبال نجات آدم هاست و با توجه به اینکه روانشناس است به صورت آکادمیک روی آسیب های اجتماعی کار کرده است.

 

کارگردان مستند «شیخ صباح» ادامه داد: پیش تولید این اثر را براساس آشنا شدن با علیزاده و در زمانی که برای ساخت مستندی به سفارش شهرداری تهران به نام «فراموش شدگان خولازین» کار می‌کردم، آغاز کردم.

 

او بیان کرد: حدود ۲ ماه مراحل پیش تولید و تحقیق زمان برد و تولید فیلم از ۲۷ اسفندماه ۱۳۹۹ شروع شد و تا تیرماه ۱۴۰۰ به صورت متناوب برای حدود ۳۰ جلسه طی ۳۰ روز ضبط داشتیم.

 

کارگردان مستند «روز ناتمام من و فرمانده» درباره مشکلاتی که برای ساخت این اثر وجود داشت، اظهار کرد: با توجه به اینکه وارد یک فضای زنانه در مرکز نگهداری زنان شده بودیم هر روز یک معضل و مشکل جدید اتفاق می افتاد و فضا خیلی سنگین بود.

منبع: خبرگزاری صبا