الهه فلاحیان مهرجردی:

«گنجشکک» از تولد و مرگ می‌گوید

«گنجشکک» از تولد و مرگ می‌گوید

کارگردان انیمیشن «گنجشکک» با اشاره به اهمیت جشنواره پویانمایی از این که فرصت حضور در این رقابت را داشته، ابراز خرسندی کرد.

به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، الهه فلاحیان مهرجردی کارگردان انیمیشن 2 دقیقه‌ای «گنجشکک»، محصول مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی که برای حضور در دوازدهمین جشنواره پویانمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتخاب شده است و داستان گنجشککی را بیان می‌کند که لب بام می‌نشیند، زخمی می‌شود و در ادامه اتفاقاتی برای او رخ می‌دهد، درباره شکل‌گیری داستان این انیمیشن گفت: ایده شکل‌گیری «گنجشکک» از دوران دانشجویی من شکل گرفت؛ زمانی که دانشجوی کلاس‌های استاد فاطمه حسینی شکیب بودم، او ما را به ساخت انیمیشنی درباره شخصیت خودمان تشویق می‌کرد که لزوما کاراکتر ما را در بر نمی‌گرفت. روزی به آینه نگاه می‌کردم و با خود گفتم چقدر خوب می‌شود که از آینه و پس زمینه‌هایش برای ساخت یک انیمیشن استفاده کنم، در این انیمیشن به جای قیچی شدن هر سکانس، حرکات آینه، اتفاقات را به ما نشان دهد؛ اینگونه بود که «گنجشکک» شکل گرفت.
 

او با اشاره به اینکه «گنجشکک» برایش نشانگر تولد، مرگ، روح و... است، عنوان کرد: «گنجشکک» می‌تواند بیانگر این باشد که ما به دنیا می‌آییم، اثری از خود به جای می‌گذاریم و درنهایت از دنیا می‌رویم، وقتی آن را برای دوستانم به نمایش گذاشتم نیز مفهوم تولد را از انیمیشن دریافت کرده‌اند. به‌طور کلی خیلی به این فکر نمی‌کنم که مخاطب به چیزی که مد نظر من بوده است، برسد بلکه بیشتر دوست دارم از حضور آینه و گنجشکک در انیمیشن لذت ببرد.
 

کارگردان انیمیشن «دم آدم» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جایگاه کنونی انیمیشن ایرانی بیان کرد: وقتی که برای تحصیل در رشته انیمیشن قبول شدم، چیز زیادی از آن نمی‌دانستم اما در همان دوره دانشگاه چیزهای بسیاری را یاد بگیرم و ذهنیات خودم را به انیمیشن تبدیل کنم. به‌طور کلی انیمیشن ایرانی در طول زمان خیلی پیشرفت کرده است و می‌تواند نیروی انسانی را به جایی برساند تا کارهای شخصی خوبی بسازد.
 

فلاحیان مهرجردی درباره تاثیر مرکز گسترش در پیشرفت انیمیشن ایرانی خاطرنشان کرد: ساخت «گنجشکک» برای من کاملا حسی بود و قصد فروش آن را به جایی نداشتم اما با توصیه یکی از استادان دانشگاهم تصمیم گرفتم آن را به مرکز گسترش ارایه دهم که درنهایت آن را قبول کردند. مرکز گسترش ساخت بسیاری از آثار باکیفیت شخصی، تجربی و جشنواره‌ای را برعهده داشته است و از اینکه این مرکز از من حمایت کرد بسیار خوشحال شدم.
 

این انیمیاتور در پایان درباره جشنواره پویانمایی کانون تاکید کرد: سال‌ها پیش در یکی از دوره‌های این جشنواره شرکت کرده بودم و بسیار برای من با ارزش بود که به تماشای انیمیشن‌هایی از سراسر دنیا بنشینم. اینکه انیمیشن من در دوره دوازدهم این رویداد جای کوچکی پیدا کرده است بسیار خوشحال‌کننده و اتفاق بزرگی‌ست.