«پدرم ایران، مادرم ایران»؛ قهرمانانی برای فراموش‌نشدن/ یادداشت خبرگزاری پانا
مستند «پدرم ایران، مادرم ایران» روایتی کمتر گفته‌شده از شهدای بهزیستی است.
به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، مستند «پدرم ایران، مادرم ایران» به کارگردانی رضا عاطفی موضوعی دارد که بسیاری از ما کمتر، نسبت به آن شناخت داریم. شهدای بهزیستی، که اغلب کم سن و سال بوده‌اند، بخشی از تاریخ سال‌های دفاع مقدس هستند که درباره آن کمتر صحبت شده است. فیلم رضا عاطفی که ساختاری گزارش‌گونه دارد با سوال فیلمساز شروع می شود و به جستجویی ختم می شود که هدف آن یافتن نشانه‌ها و ردی از نوجوانانی است که در دهه شصت، از پرورشگاه به جبهه رفته و اغلبشان شهید شدند.
«پدرم ایران، مادرم ایران» اگرچه نمی‌خواهد اشک انگیز و احساساتی شود، روایتش را بر جستجو، کشف و مصاحبه استوار کرده و پای حرف‌های آدم‌های مختلف می‌نشیند اما عمیقا تلخ و احساسات برانگیز است. تلخی فیلم از سرنوشت دردناکی است که تعدادی از این شهدا داشته‌اند و غربتی که در طول تاریخ سی ساله،دچارش بوده اند. فیلم رضا عاطفی اگرچه کاستی و ضعف‌هایی دارد، اما اثری است که مخاطب تا انتها آن را دنبال می‌کند. فیلم با نمایش رزمنده‌هایی که روزگاری در بهزیستی بوده‌اند یا گفتگو با خانواده آنها مرجعیت یافته و اطلاعاتی دست اول به تماشاگرش می‌دهد.
«پدرم ایران، مادرم ایران» وجهی تازه از زندگی کودکان و نوجوانانی که در بهزیستی زندگی می‌کنند، ارائه می‌دهد. فیلم نه تنها ادای دین به این قهرمانان فراموش شده است که اثری است در ستایش وطن، شجاعت و آزادی. «پدرم ایران، مادرم ایران» که در قالب طرح «اکران حقیقت» به صورت آنلاین اکران شده، تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی است.
منبع: خبرگزاری پانا
