درباره «آب ما را خواهد برد»/ هشداری که باید شنید
مستند «آب ما را خواهد برد» ساخته محمد احسانی پیش از آنکه سودای جشنواره و جایزه داشته باشد، هشدار و زنگ خطری است که باید شنیده شود تا اینکه غافلگیر نشویم، تا اینکه آب ما را با خود نبرد!
به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، محمداحسان مفیدی کیا: «... تا اینکه رود دیگر نتوانست تاب و تحمل بیاورد و گفت: ای انسان عاقل من دشمن تو نیستم، و همه ما به غضب رود دچار شدیم» این را بخشیِ ترکمن با ساز دوتارش می‌خواند و بعدتر مادران لر سر مزار پسر و برادر مویه می‌کنند و همینطور بینابینی که آثار و احوال سیلاب را در گلستان، لرستان، خوزستان و باقی شهرها در چندسال گذشته می‌بینیم هر کسی از دید خود، علل و نتایج این بحران خسارت بار را تشریح می‌کند.
مسئولان و فعالان محیط زیست، مردمی که متأثر از سیل زیان دیده یا عزیزانشان را از دست داده‌اند و دیگرانی از قبل و بعد از سیل می‌گویند، از اینکه چه شد که سیل آمد و بعد که رفت چه بر آن‌ها گذشت!
مستند «آب ما را خواهد برد» می‌توانست مثل باقی گزارش‌هایی که شتاب‌زده از مسائل می‌گذرند بیاید و چند جمله‌ی کلیشه‌ای بگوید و برود، اما محمد احسانیِ کارگردان، فکر دیگری در ذهن داشته، او از دل پرداختن به مسئله‌ی آب، آبخیزداری و بحران‌های مربوط به آن، به ویژه سیل، ضمن اینکه خواسته خوب و تمام مسئله را تحلیل کند و به مخاطب بفهماند که ماجرا از چه قرار است، گریزی هم به مردم شناسی و فرهنگ هر منطقه زده است و این در نواهای سوزناک موسیقی نواحی، نمود بارزی دارد.
مصاحبه‌ها کمی متفاوت از یک کار مرسوم و معمول است، تدوین هم به نوعی یک دیالوگ را برقرار می‌کند و در مواقعی جواب جملات را به فاصله‌ی یک کات می‌شنویم و البته پیداست که قضاوت و انتخاب صحت گزاره‌ها به مخاطب واگذار شده است. ویژگی مثبت دیگر اثر فصل‌بندی جغرافیایی و تاریخی است که باعث می‌شود نظام و انسجام بیشتری داشته باشد. همچنین جمع‌آوری آرشیو، به خصوص تصاویر هوایی، یکی از پایه‌های اصلی تولید مستند بوده است.
«آب ما را خواهد برد» را باید جدی گرفت، این مستند پیش از آنکه سودای جشنواره و جایزه داشته باشد، هشدار و زنگ خطری است که باید شنیده شود تا اینکه غافلگیر نشویم، تا اینکه آب ما را با خود نبرد!
