برای آرزوها/ یادداشتی درباره «واهگ»

به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، محمداحسان مفیدی کیا: مستندی از سیمای یک بانوی بلوچ که دهیار است و اقامتگاه بومگردی دارد، او در عین حال آموزگار مدرسه‌ی روستا و هم مسئول کتابخانه است و با همراهی و همپایی شوهرش هر کاری می‌کند تا کمی فضای اجتماعی و فرهنگی روستای غلام محمد بازار را ارتقا بخشد و دید مردم و باور زنان را نسبت به توانایی‌هایشان تغییر دهد.


داستان «واهگ» داستان آرزوست، داستان زنی که در محیط بسته‌ی روستا، در ذهن خود چشم‌اندازی زیبا ساخته و بعد به آن تصویر خیالی عینیت بخشیده، الان هم می‌خواهد به دیگران بگوید که اول باید بخواهند و آن وقت در پی تحقق آن خواسته بروند و آرزو داشتن مهمتر از هر چیز دیگری است.

سمیه و الله بخش بچه ندارند اما بچه‌های روستا را چنان دوست دارند و حمایت می‌کنند که هر کودکی آرزو دارد فرزندشان باشد و چه از این بالاتر که آن دو، بچه‌ها را در «واهگ» خود، یعنی در خانه‌ی بومگردی‌شان، یعنی در آرزویشان راه داده و نشان‌شان می‌دهند که می‌شود چیزی را خواست و با همت و پشتکار به آن رسید.


حدیث جان بزرگی در یکی از محروم‌ترین نقاط ایران، در بلوچستان سر به زیر، برای آرزو‌ها فیلم ساخته و نشان داده که اگر اینجا هم بخواهی، اگر باورت باشد که می‌شود و می‌توانی، به آنچه دوست داری خواهی رسید؛ مسئله‌ اصلی داشتن آرزو است!

منبع: روزنامه ایران