پیشنهاد مستند: «متولد غزه»/ کابوس‌های بی‌پایان
تماشای مستند «متولد غزه» ساخته هرنان زین در این روزها، که مردم غزه در بحرانی تازه گرفتار آمده‌اند، حزنی مضاعف و دردی جانکاه به همراه دارد.
به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، محمد حیدری‌پور: آنچه مستندهایی از جنس «متولد غزه» با مخاطب و احساسش می‌کند، همانی است که از سینمای مستند انتظار داریم. بازگویی واقعیت، صریح و عریان و تلخ.
مستند «متولد غزه» با تمرکز بر زندگی کودکان و نوجوانان غزه ساخته شده، درباره زندگی، تحصیل و معیشت آنهاست. درباره بچه‌هایی که با جنگ و شرایط محقرانه و سخت زندگی در این سرزمین خو گرفته‌اند و این روزها تماشای چنین فیلمی، دشوار است. دشوارتر از همیشه. تماشای نماهای لانگ شات از خانه های ویران، زباله‌های انباشته شده در هر کوی و برزن و ساحل. خانه‌های محقر و گرسنگی و فقری که مردم غزه با آن دست به گریبانند، ساده نیست. این است غزه، یکی از ملتهب‌ترین سرزمین‌های جهان و امروز، خونین‌ترین نقطه جهان.
فیلم موفق شده، دور از موضع گیری های سیاسی، دور از تمرکزهای احساساتی رسانه ای و فارغ از هر پیوندی با سیاست، از انسان صحبت کند. انسانی که در شرایطی غیرانسانی و ظالمانه باید زندگی کند، انسان به ستوه آمده. در یکی از سکانس های فیلم پسری که کشاورز است از ویرانی مزرعه و فقرشان صحبت می کند و به این موضوع اشاره می کند که ما مردم آرامی هستیم اما اسرائیلی‌ها، همه چیزمان را نابود کردند. دختری که در فقر با خانواده اش زندگی می کند، از نداشتن ساده ترین امکان های زندگی می‌گوید و پسری نوجوان از کابوس‌های تمام نشدنی برادر کوچکترش.
«متولد غزه» به کارگردانی هرنان زین با تمرکز بر زندگی کودکان و نوجوانان غزه، مردم جهان و مخاطبانش را به دیدن فاجعه‌ای دعوت می کند که پیش از این، با این شکل ترسیم نشده است. اغلب ما غزه و فلسطین و سایر مناطق همواره در بحران جهان (مانند افغانستان) را در نماهایی دور و گزارش های خبری می شناسیم، اما «متولد غزه» به قربانیان جنگ، به شخصیت‌های فیلم اعتبار و تشخص داده و آنها را به کاراکتر تبدیل کرده است. به همین دلیل فیلم، وجدان مخاطبش را درگیر کرده و او را همراه می‌کند.
تماشای «متولد غزه» این روزها، رنجی مضاعف دارد. شاید شخصیت‌های فیلم، اینک شهید شده باشند، شاید کابوس‌هایشان به واقعیت تبدیل شده و با زندگی وداع کرده‌اند.
