نمیتوان فیلم فلسفی جذاب ساخت/ امیر معزی یک قلعه است

مسعود طاهری کارگردان «حرفهای» میگوید: کسانی که امیرمعزی را می شناسند میگویند چیزی شبیه به معجزه است که این آدم مقابل دوربین تو آمده است. آقای امیرمعزی حتی در ارسال اطلاعات و متریال برای مستند سختگیر بود و همکاری کمی با ما داشت.
به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، خبرگزاری مهر در نشستی مفصل به موضوع فیلم «حرفهای» ساخته مسعود طاهری پرداخته است. نسخه کامل متن را اینجا بخوانید.
فیلم مستند «حرفهای» به کارگردانی مسعود طاهری پرترهای از محمدعلی امیرمعزی شیعهپژوه ایرانی مقیم فرانسه است که در هجدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» رونمایی شد.
مسعود طاهری در کارنامه کاری خود ساخت مستندهایی مانند «شرقی» درباره توشی هیکو ایزوتسو فیلسوف ژاپنی، مستند «مستشرق» درباره هانری کوربن فیلسوف و اسلامشناس فرانسوی و مستند «الکافی» درباره سرگذشت کتاب «الکافی» مهمترین کتاب از کتب اربعه شیعیان را دارد.
به بهانه ساخت مستند «حرفه ای» نشستی با حضور مسعود طاهری به همت گروه هنر و دین و اندیشه خبرگزاری مهر برگزار شد که در آن کارگردان به بررسی رویکرد خود در ساخت مستندهای فلسفی و چگونگی ایجاد تعادل بین جذابیت بصری و عمق محتوایی اثر پرداخت. وی همچنین با اشاره به ساخت مستندهایی مانند «حرفهای» و «الکافی» از تجربیات خود در مواجهه با مخاطبان مختلف و محدودیتهای مالی و فنی در ساخت این آثار گفت.
در ادامه بخشهایی از این نشست را میخوانید:
* آقای طاهری با توجه به اینکه شما در مستندهایتان سراغ موضوعات فلسفی و خاص می روید، در شیوه روایت و فرم سعی می کنید جذابیتی هم برای مخاطب ایجاد کنید؟ به طور مثال در مستند «حرفه ای» شما مصاحبههای طولانی با محمدعلی امیرمعزی داشتید، چگونه تلاش کردید تا روایت این اندیشمند برای مخاطب جذاب شود؟
قطعاً پرداختن به مسائل فلسفی برای یک جامعه بسیار ضروری است و دلیل انتخاب این سوژهها برای ساخت مستند همین است. هدف ما در این مستند صرفاً جذابیت نبود. برخی انتقاد می کنند که چرا این فیلم طولانی است اما من معتقدم که تک تک جملات این مستند برای کسی که دغدغه این موضوع را دارد، مهم هستند. نمونههایی از مستند «حرفه ای» شاید برای همه مردم جذابیت نداشته باشد زیرا اطلاعات زیادی ارائه می کنند که برای قشر نخبگانی است. درحال حاضر نیز شاید زیر یک درصد جامعه این فیلم را تماشا کرده باشند اما می دانم که در آینده دامنه مخاطبان این مستند گسترش پیدا می کند همانطور که در جشنواره «سینماحقیقت» نیز طیف گسترده ای از مخاطبان به تماشای فیلم نشستند و تنوع کسانی که در سالن حضور داشتند برایم جالب توجه بود.
شما وقتی می خواهید برای عموم مردم و قشر نخبگانی فیلم بسازید باید تعادلی میان این ۲ گروه ایجاد کنید. مشکلی که وجود دارد این است که سینما یک مقوله کمیگرا است و طبیعتاً اکنون فیلم هایی مانند «هفتاد سی» و فروش گیشه اولویت بیشتری دارد اما فلسفه یک مقوله کیفی است. درنتیجه وقتی شما می خواهید این ۲دو مقوله را باهم درآمیزید، به مشکل میخورید. برخی ادعا میکنند، میخواهند یک فیلم فلسفی بسازند که مخاطب زیادی داشته باشد اما درواقع این اتفاق ممکن نیست و من نیز چنین ادعایی ندارم. به عقیده من در سینمای ایران تنها کسی که فلسفه میداند و فیلم فلسفی ساخته است احمدرضا معتمدی است. این فرد حکایت سینمای فلسفی در ایران است و وقتی به سرنوشت خود او و آثارش نگاه کنید به وضعیت فیلم فلسفی در ایران پی میبرید.
منبع: خبرگزاری مهر