آغاز دور تازه «اکران حقیقت» با نمایش چند مستند
«اکران حقیقت» که از تابستان پارسال شروع شده بود، به زودی با نمایش مستند «انیمیشن ایرانی» پی گرفته می‌شود.
به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، مردادماه پارسال مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، طرحی را به نام «اکران حقیقت» کلید زد و در قالب آن، 5 مستند از تولیداتش را به شکل آنلاین در «هاشور» و به صورت فیزیکی در چند مرکز فرهنگی نمایش داد. اسفندماه و زمانی که قرار بود «انیمیشن ایرانی» به کارگردانی مهرداد شیخان نمایش داده شود، جلسه نمایش فیلم در موزه سینما لغو شد و «بانو قدس ایران» به جای این فیلم روی پرده رفت. از میان مستندهای «ف- الف» (فرشاد اکتسابی)، «بانو قدس ایران» (مصطفی رزاق کریمی)، «زیر این چتر باران می‌بارد» (کتایون جهانگیری)، «در جستجوی خانه خورشید» (مهدی باقری) و «بر سر خاک» (محسن خانجهانی) که پارسال در «اکران حقیقت» نمایش داده شدند، «بانو قدس...» پربیننده‌تر بود.
طبق خبرهای غیررسمی مشخص شد مستندهایی که در دولت قبل مجوز نمایش داشتند، دوباره برای دریافت مجوز به سازمان سینمایی ارجاع داده شدند. این اتفاق، تداوم نمایش مستندها را به تاخیر انداخت. نتیجه این که «اکران حقیقت» که مستندسازان به آن امید فراوانی داشتند سه ماه تعطیل شد. هفته گذشته خبرگزاری مهر از ادامه این طرح با نمایش چند مستند خبر داد. مرکز گسترش فعلا در این زمینه سکوت کرده، اما مشخص است که از تیرماه، با نمایش «انیمیشن ایرانی» این طرح دوباره احیا شده و نمایش آنلاین و فیزیکی مستندها شروع می‌شود.
مرکز فهرست رسمی فیلم‌های دور تازه «اکران حقیقت» را اعلام نکرده اما بعد از فیلم مهرداد شیخان، چند گزینه جدی در این زمینه وجود دارد. از «چامون» (آرمان قلی‌پور) که مستندی درباره زندگی عشایر در ایام کروناست، تا «پروژه ازدواج» (حسام اسلامی و عطیه عطارزاده) که موضوعی جالب درباره ازدواج بیماران روانی دارد و حتی «گلوله باران» مستند معروف و ستایش شده مرتضی پایه‌شناس و «مهدی که به دنیا آمد» (اميرمهدی حکيمی و حجت بامروت) یا «ایستوود» (علیرضا رسولی نژاد) که زمان نمایش در جشنواره سینماحقیقت بسیار ستایش شد.
مهمتر از فهرست فیلم‌ها، دو نکته مثبت در این ماجرا وجود دارد. اول این که هیچ یک از مستندهای این طرح در سازمان سینمایی گرفتار ممیزی یا تعدیل نشد و بدون اصلاح، پروانه نمایش دریافت کرد. نکته دوم این که مرکز گسترش سعی دارد چرخه نمایش آنلاین و اکران سینمایی مستندها را جدی بگیرد و با وجود مشکلات، مصر است این طرح را اجرا کند. مستندسازان در همه سال‌ها منتقد این بودند که چرا فضایی برای دیده شدن آثارشان وجود ندارد و فقط محدود به جشنواره‌ها هستند، «اکران حقیقت» می‌تواند این جای خالی را پر کند. در این سال‌ها، پلتفرم‌ها بستر تماشای مستند را گسترش داده‌اند و حالا طرح «اکران حقیقت» می‌تواند به آن نظم و استمرار ببخشد. اتفاقی که اگر به سامان برسد، جامعه مستندسازان را امیدوار به دیده شدن و ارتباط با طیفی از مخاطبان خواهد کرد.
منبع: روزنامه سازندگی