دنبال احیای مطالبه‌گری قانونی بودیم، نه خون‌های آلوده!

به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، خبرگزاری تسنیم میزگردی با حضور سعید الهی تهیه کننده و علی فراهانی صدر کارگردان و علی رستم آبادی نویسنده «قوی دل» تولید مرکز گسترش داشته که سیمرغ بلورین بهترین مستند چهل و دومین جشنواره فیلم فجر را به دست آورد.

در بخشی از این نشست سعید الهی گفته است: در مستندسازی به ویژه آنهایی که نوعی نقد اجتماعی در درون دارند، دو مدل می‌توان نقد کرد؛ یک مدل نقد که اسمش را نقد سلبی می‌گذارم اینگونه است که منجر به شناسایی مقصرین شده و مطالبه جدی شکل می‌گیرد، اما یک مدل نقد دیگر که اسمش را نقد ایجابی می‌گذارم اینگونه است که ضمن بیان ابعاد مختلف موضوع، در جهت پیشرفت جامعه و فرهنگسازی آن قدم برمی‌دارد. در این مدل نقد، به تندی نقد می‌کنید اما هدف اصلی بیان یک حرف دلسوزانه است. با این حرف، هم دستگاه دولتی متوجه قصور خودش می‌شود و هم مردم متوجه می‌شوند که می‌توانند مطالبه‌گر جدی باشند.

مدل نقد ما در فیلم مستند «قوی‌دل» نقد ایجابی است. از روز اول با کارگردان و نویسنده فیلم تصمیم گرفتیم نوعی نقد ایجابی نسبت به پرونده خون‌های آلوده داشته باشیم. در واقع، این پرونده موضوع اصلی ما در تولید فیلم نبود، بلکه به چیزهای بزرگتری فکر می‌کردیم. فراموش نکنید که نزدیک به 20-25 سال از بسته شدن این پرونده می‌گذرد و برهمین اساس، معرفی مقصرین آن دردی را دوا نمی‌کند، اما به همین بهانه می‌توان یک حرف جدی‌تر زد و آنهم بیان یک نقد ایجابی نسبت به رفتار مردم، دولت و حاکمیت است.

علی فراهانی صدر هم گفته است: اولا، زندگی شخصی خود احمد قوی‌دل درام دارد و ثانیا فراز و فرودهایی که در مسیر پیگیری تجربه می‌کند، شدت زیادی دارد. در حقیقت این‌گونه نیست که احمد قوی‌دل بیرون از ماجرا باشد و بشنود قاضی رشوه گرفته است. او خودش قاضی را پیدا می‌کند و خودش متوجه می‌شود که قاضی رشوه گرفته است. درحقیقت، قوی‌دل در دل بحران است.

اگر ما کاراکتر قوی‌دل را نداشتیم، چگونه باید فیلم می‌ساختیم؟ احتمالا باید یک نریشن می‌گذاشتیم و با نشان دادن بریده‌های روزنامه می‌گفتیم قاضی رشوه گرفته است. من علاقه‌ای به ساخت مستند این‌چنینی ندارم و جز اولویت‌های کاری من نیست.

متن اصلی میزگرد را اینجا بخوانید.