مستندی از جنس شعر/ یادداشت مسعود سفلایی درباره «ایساتیس»

به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، مسعود سفلائی مستندساز و عضو هیات علمی گروه سینما دانشگاه هنر در یادداشتی درباره «ایساتیس» نوشته است: 

در روزهای اخیر شاهد نمایش مستندی در سینماهای هنر و تجربه هستیم که دوباره شاعرانگی را در سینما به خاطر آورده است. «ایساتیس» مستندی به کارگردانی علیرضا دهقان، فیلمی دیدنی و قابل توجه در مورد تاریخ و احوالات بلاد یزد است.

جایی که بودنش در دل کویر، ناخودآگاه مردمانی سخت کوش و دقیق را در خود پرورش داده است که در سالیانی نه چندان طولانی شاعرانی را نیز در درون خود پرورش داده باشد که  در طی تاریخ از وحشی بافقی تا فرخی یزدی را به یاد می آورد.

«ایساتیس» البته به صورت مستقیم به دنبال کارکرد شاعرانه نیست، بلکه تلاش می کند با به کار گیری درست تصویر و صدا در کنار هم و جای گذاری درست گفتار و موسیقی به همراه یکدیگر، شعر را به عنوان عنصری سیال در کار به همراه داشته باشد. جایی که مخاطب شاعرانگی را تنها نبیند و نشنود، بلکه آنرا به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر برای روایت فیلم درک و قبول کند و این یکی از مهم ترین کارکرد های شعر است. ایجاز و روانی گفتار و راهی برای به خاطر سپردن و تأثیر. راهکارهایی که شعر در طی سالها از آنها بهره برده است و حال سینما و خصوصا سینمای مستند به دلیل‌ قابلیت های چشمگیرش، می تواند راهی دوباره بر آن بیفزاید.

مسیری که در طی سال‌ها در سینمای مستند ایران وجود داشت و آثاری بسیار در آن آفریده شدند که هم مخاطب عام و هم مخاطب خاص را با خود همراه می‌کردند و آثار و احوال مردمان این سرزمین را ثبت و به خاطر سپردند. و این همچنین معجزه‌ی شعر است و آنچه که به آن نزدیک می‌شود، خصوصا سینما که قدرتمندی خود را از تمام هنرها به همراه دارد و این روزها، عنصری تأثیر آفرین ، و ماندگار است.

منبع: سایت هنر و تجربه