نگاهی به مستند «رم، شهبازان»/ از ایران با عشق برای ایتالیا
مستند «رم، شهبازان» ساخته محمدرضا صاحبی، ادای دینی است به کارگران ایتالیایی که در ساخت راه‌آهن سراسری ایران نقش داشتند.
به گزارش روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، در سینمای مستند، با وجود بی‌توجهی ذاتی ایرانیان به گذشته و دستاوردهای انسانی ادوار مختلف، بیش از سینمای داستانی به گذشته رجوع شده و درباره آن تحلیل اتفاق می افتد. «رم، شهبازان» سفری است از شمال به جنوب ایران همسو و همراه با قطار، کاوشی در یک موضوع ملی جالب. این که راه آهن سراسری ایران چگونه ساخته شد و چه کسانی در ساخت آن موثر بودند. راوی و جستجوگر فیلم یک باستان شناس خوش‌ذوق است که عشقش به کار را می توان مشاهده کرد.
فیلم به پرسش‌های فراوان تاریخی تماشاگرش پاسخ می دهد و او را به سفری می برد که در کنار نمایش زیبایی‌های فراوان طبیعت ایران، اطلاعاتی دست اول دارد. «رم، شهبازان» از معدود فیلم‌هایی است که آغاز مسیر توسعه در ایران را به نمایش می‌گذارد و نقش غربی‌ها در این مسیر را از عامل و بهره‌بردار و سودجو، به «انسان» تغییر می دهد.
از این منظر، فیلم وجهی انسانی و دوست داشتنی دارد و به خاطر موضع فیلمساز است که همدلی برانگیز شده، در کنار روایت راه اندازی راه آهن و جستجو در اسناد و آمار و مدارک که جالب است و حتی نشانه های روی سنگ ها و دیوارها و ستون‌ها، فیلم دنبال کارگرانی غریب می‌گردد که هر یک می توانند سوژه یک فیلم باشند، یک ایتالیایی ساده که در کوهها و دشتها و مناطق صعب‌العبور ایران، دفن شده و کمتر کسی سراغ از او ندارد.
«رم، شهبازان» از منظر آرشیوی غنی و مبتکرانه است، فیلمبرداری خوبی دارد، نماهای فیلم زیبا و چشم نوازند و این مستند در کنار روایت هوشمندانه و افشاگرانه اش از تاریخ، گرفتار نگاه احساساتی به ایران نیست، غریبه پرست هم نیست. جانب اعتدال و احتیاط را نگه می دارد و پیش می‌رود. تماشای این فیلم نه تنها برای مخاطب ایرانی که برای شهروندان ایتالیایی هم جذاب است.
مستند «رم، شهبازیان» با حمایت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی تولید شده است و در «هاشور» و «فیلیمو» می‌توان آن را تماشا کرد.
منبع: خبرگزاری پانا